اين اثر كليه اشعار نظامي گنجوي را كه حاوي استعاره به درختان و ميوه هاي آن هاست، مورد پژوهش قرار داده است. مطالب علمي اين استعارات با كمك مقالات علمي منتشر شده در حوزه علوم اسلامي و ايراني از قرن نهم تا هفدهم مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته است. پديدآورنده نه تنها عمق بينش نظامي گنجوي به آنچه سروده را بيان مي كند، بلكه سطح و ژرفاي آشنايي او را با علوم آن دوران نيز نشان مي دهد. اين كتاب، پايان نامه دكتري نويسنده در دانشگاه بروكسل (ULB) است و به همين دليل بيشتر منابع آن به زبان فرانسوي است. در اين كتاب به رابطه علم و شعر پرداخته شده و در پنج مثنوي نظامي، كاوشي دقيق و علمي انجام گرفته تا هر بيتي كه در آن نام گياه و درختي به كار رفته فهرست گردد و از نظر علمي، خواص دارويي آن بحث شود. كتاب داراي پيش گفتار، مقدمه (شامل شعر و علم- صنعت دشوار شعر- نظامي- سرايش- علم و دانشمندان در خمسه) است. مقدمه در واقع فصل اول كتاب است. در فصل دوم از دانش گياهان، داروشناسي،‌كشاورزي و جغرافيا سخن به ميان آمده است. فصل سوم به بازشناسي اصطلاحات و كاربرد آنها در خمسه مي پردازد: از درختان جنگلي گرفته تا درختان ميوه اي كه به ترتيب حروف الفبا آمده است. فصل چهارم از نمونه هايي ارجاعات صريح علمي چه داروشناسي، درخت گياهي، و چه مربوط به جغرافيايي، نوشته شده است. فصل پنجم، ملاحظات پاياني ديده مي شود كه شامل فهرست گياهان، و ميوه ها و درختان و نيز فهرست گياهان به فارسي مي باشد.